Αμοργός (απόσπασμα)

Το ξέρω πάνω στα χείλια σου
έγραψε ὁ κεραυνός τ’ όνομά του
Το ξέρω μέσα στα μάτια σου
έχτισε ένας αητός τη φωλιά του
Μα εδώ στην όχθη την υγρή
μόνο ένας δρόμος υπάρχει
Και να διαβείς αντίπερα
να ξαναβρείς τους συντρόφους σου
Να βρεις μιαν άλλη θάλασσα
μια άλλη απαλοσύνη.
Μέσα στους κλώνους μιας λυγαριάς
Βλέπω το παιδικό σου πουκάμισο να στεγνώνει
Παρ’ το σημαία της ζωής να σαβανώνεις το θάνατο
Κι ας μη λυγίσει η καρδιά σου
Κι ας μην κυλήσει το δάκρυ σου
πάνω στην αδυσώπητη τούτη γη.
Δεν ωφελεί το παράπονο
Ίδια παντού θα ‘ναι η ζωή
Με το σουραύλι των φιδιών στη χώρα των φαντασμάτων
Με το τραγούδι των ληστών στα δάση των αρωμάτων
Με το μαχαίρι ενός καημού στα μάγουλα της ελπίδας
Με το μαράζι μιας άνοιξης στα φυλλοκάρδια του γκιώνη
Φτάνει ένα αλέτρι να βρεθεί
Κι ένα δρεπάνι κοφτερό σ’ ένα χαρούμενο χέρι
Φτάνει ν’ ανθίσει μόνο
Λίγο στάρι για τις γιορτές
Λίγο κρασί για τη θύμηση
Λίγο νερό για τη σκόνη...

Νίκος Γκάτσος - Αμοργός (απόσπασμα)