Ανασαιμιά

Κει που το βήμα σου πατεί
φυτρώνουν όλοι οι ανθοί
το χώμα αφρατεύει
το βλέμμα μου μισεύει.

Και η γλυκιά σου ανασαιμιά
πόσο με ταξιδεύει!
Χάνεται μες στους ουρανούς
τα άστρα αγαλλιάζει
το μέσα μου χαράζει.


Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη