Μαγιακόφσκι

Όχι! Το ψέμα δεν είναι η σφαίρα.
Η σφαίρα είναι πιο πέρα
ο πόλεμος μία στροφή της μνήμης που ψεύδεται
ενώπιον της μεγάλης στιγμής.
Της σπάνιας και ανοχύρωτης ευκαιρίας.
Της μοναξιάς η ολική έκλειψη είναι η σφαίρα.
Που αιωρείται πάνω από τις ψυχές
(καμιά φορά και πάνω από τα δέντρα)
ή κάτω από τα πάθη των ψυχών.
Κόβει ζωές, σκιάζει μισή τη ζωή
αλλά στον άλλο κόσμο θα υπάρχουμε,
Σίσυφοι, Ελπήνορες κι εκεί.
Δεν ξέρω. Δεν απαντώ. Δεν ερωτώ. Κοιμάμαι.
Εδώ που τώρα μιλώ εγώ και όχι εσύ.
Οι άλλοι έφυγαν, βρήκαν δρόμο
να αντικαταστήσουν τους άλλους
δεν μας ξεχάσαν πίσω, εμείς ξεμείναμε.
Τους αφήσαμε να προχωρήσουν
να δουν μόνοι τους τον δρόμο που βρήκαν.
Εδώ μένουν οι στιγμές
για να παρηγορούν το ψέμα ή τη διάψευση.
Πάει να πει, ίδιο το νόημα της λέξης
με το αντίθετό της. Ίδιοι κι εμείς.
Μόνο, πιο πέρα, παραπέρα, να θυμηθείς
πως βρέθηκες, πως μ’ έψαξες εκεί και δε με βρήκες
κοίταξες αριστερά, κοίταξες δεξιά, μα πίσω δεν κοίταξες.
Γιατί έτσι πρέπει.
Αφού να φύγεις διάλεξες, πίσω να μην κοιτάξεις.
Ξέρουν αυτοί που έμειναν
ποιοι έμειναν
και ποιοι
μαζί σου είναι.

Μανόλης Πολέντας