Νυχτερινό Πρελούδιο

Ανοίξανε οι ουρανοί
την ώρα που Λυπάται
λυσσομανούν άνεμοι
λιοντάρι που βρυχάται.

Μπερδεύτηκ΄ η ΄Ανοιξη
καράβι που πλανάται
να αποδράσει την στιγμή
που ο έρωτας κοιμάται.

Αν, η αγάπη χάθηκε
σε κύματα που δεν σμίγουν
και το όνειρο αν βράχηκε
οι ελπίδες Του δεν σβήνουν.

Γιατί ήλιοι και θάλασσες
οι ώρες που ταξίδευα
μαζί Του κι ήταν στάχτες
παράπονα που φύλαγα.

Μες του κορμιού ,ανήλιαγες
ερωτευμένες κάφτρες,
κόσμου, που έχει φύλακες
ναυάγια ,μετανάστες .

Κι αν πια δεν με αγαπά
΄Έρωτα , του λέω κρύψου·
στ΄ Ουρανού το απόσταγμα
και στου Ήλιου το φως, νίψου!


© Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη

verse τετράμετρο 26.5.17